(سفر به روستای برکوک به قلم عباس خداپرست )

 از سرزمين عشق و ولايت از مشهدالرضا عازم مي شويم و با پا بوسي حضرت، راه سرزمين خاطره ها و يادها را در پيش مي گيريم. از سرزمين قطب الدين حيدر يا شهر تربت حيدريه مي گذريم و دشت و صحرا و كوير خيره كننده اي را كه ياد و خاطره هايي بس زيبا در ذهن نقش مي بندد را پشت سر گذاشته و به شهر قنات ها، شهر گنابادمي رسيم. هنوز سرسبزي درختان و بر افراشتگي گلدسته هاي مساجد آن از ديده پنهان نشده كه به بيدخت مي رسيم. آرام و ساكت اين شهر كوچك را پشت سر مي گذاريم. دوباره كوهها، قله ها و ارتفاعات در جلو چشمانمان نمايان مي گردد. پيچ و خم جاده ها و فراز و نشيب كوهها و مهمانوازي و سادگي و صداقت روستاييان را پشت سر مي گذاريم. از پس كوهها، سرزميني آشنا نمايان مي گردد، دياري كه بوي عشق را مي توان ازآن استشمام كرد. سرزميني كه قدمت چندين هزار ساله دارد با مسجدي كه داراي دو قبله است با كوههاي سر به فلك كشيده و پيوسته اي كه سالياني...

در روستای برکوک هم اکنون ( فصل تابستان ) موقع برداشت میوه ها ، محصولات جو و گندم ، کاشتن پیاز زعفران می باشد که اهالی روستا سخت درگیر فعالیتهای کشاورزی ....